گاهی اوقات، مصرف آجیل و دانه حتی در مقادیر مناسب می تواند حس سنگینی ناخوشایندی را در شکم ایجاد کند یا حتی موجب گاز و نفخ شود. این اتفاق به دلیل فعالیت مهار کننده های آنزیم رخ می دهد. به عبارت دیگر، با خوردن آجیل و دانه بدون اینکه در ابتدا مهار کننده های آنزیمهای آنها فعال شود، به پانکراس فشار می آید تا فعالیت بیشتری کرده و مقدار زیادی از آنزیمهای خود را آزاد نماید. پانکراس تحت استرس، گوارش را کند می کند و در نتیجه نفخ ایجاد می شود. وقتی این اتفاق در یک بازه زمانی طولانی مدت و به کرات رخ دهد، ذخیره آنزیمی بدن تان تحلیل رفته و بدون وجود این آنزیم ها، در هضم سایر مواد غذایی مانند سبزیجات خانواده کلم هم به مشکل خواهید خورد. مردم به اشتباه این وضعیت را آلرژی نسبت به کلمها میدانند.
برای مشاوره در زمینه ی مزوتراپی لاغری کلیک کنید.
طی مطالعاتی حیوانات را با آجیل و مهار کننده آنزیم ها تغذیه کردند. نتیجه این آزمایشات دو برابر شدن مقدار پانکراس، توقف رشد، اختلال در وضعیت سلامتی و کاهش ذخایر آنزیم در آنها را نشان میداد. چگونه این مشکل را کنترل کنیم؟ جالب است بدانید، سنجاب ها به این دلیل آجیل های خود را در زمین دفن می کنند که آنزیمهای آنها را فعال و مهار کننده های آنزیم ها را غیرفعال سازند. این کار تنها یکی از راههای ممکن برای گرفتن نتیجه است؛ اما لطفا اجازه دهید نظر خودم را بگویم! شما می توانید دانه ها و آجیل ها را بپزید. اما از آنجاییکه آنزیم ها به گرما بسیار حساس هستند، بخش عمده ارزش غذایی آنها از بین می رود. اساسا به همین دلیل است که باید به جای آجیل بوداده از آجیل خام استفاده کنید.
بهترین کار برای اینکه آنزیم ها را در دانه ها و آجیل ها فعال کنید
1. آجیل یا دانه را به مدت یک شب در یک ظرف شیشه ای یا فلزی در پوشیده و در آب تصفیه شده یا آب چشمه بخیسانید. ۱۲ ساعت زمان ایده آلی است؛ تور می تواند در پوش خوبی برای ظرف باشد.
۲. صبح روز بعد، دانه ها و آجیل را به منظور تخلیه مایع حاوی مهار کننده آنزیم، چند بار آب کشی کنید.
۳. اجازه دهید دانه ها و آجیل در سطح صافی که هوا جریان دارد، خشک شود. ممکن است پس از مدتی احساس کنید که هنوز رطوبت دارند. تا زمانی که آنها را در یخچال نگه دارید، می توانید از آنها استفاده کنید. چون خیساندن باعث فعال شدن آجیل و دانه ها شده و بدین سان بیشتر در معرض خراب شدن قرار می گیرند، بهتر است همان مقداری را که می خواهید ظرف ۴ تا ۵ روز بخورید، بخیسانید. اگر متوجه شدید نمی توانید در طول آن مدت، تمام آجیل و دانه ها را مصرف نمایید، از یک خشک کن استفاده کرده و آنها را برای مدت ۱۸ تا ۲۴ ساعت در دمای ۱۰۵ درجه فارنهایت قرار دهید تا نمشان گرفته شود (به یاد داشته باشید، آنزیم های خوب نسبت به حرارت بالا حساس هستند).
۴. از خوردن دانه ها و آجیل های تازه لذت ببرید. دانه های آماده شده طی این فرآیند، نه تنها استرس را از سیستم گوارش شما دور می کند، بلکه میزان دسترسی بدن به آنزیمهای فعال، ویتامین ها و مواد معدنی اضافی مانند، کلسیم، منیزیم، آهن، مس و روی را نیز افزایش می دهد.
۵. از آنجا که آجیل و دانه های خیس خورده عمر طولانی ندارند، هر مقداری را که مصرف نمی کنید در یک ظرف شیشه ای و در فریزر بگذارید تا طول عمر مفید و تازگی آنها حفظ شود. لوبيا /عدس شما می توانید لوبیا عدس را نیز به برنامه تان اضافه کنید. قبل از اینکه لوبیا را بپزید، باید آن را به همان روش آجیل و دانه ها و در طول شب بخیسانید، این کار به آنها اجازه میدهد تا مهار کننده های آنزیم را آزاد کرده، بنابراین هم گوارش بهتری خواهند داشت و هم حاوی حداکثر مواد مغذی ممکن خواهند بود. یک راه بسیار خوب برای دریافت و جذب بیشترین مقدار مواد مغذی از لوبیا و عدس، جوانه زدن آنها است. با این حال، هرگز نگذارید از لوبیای جوانه زده استفاده نکنید و لوبیا باید بطور کامل بپزد چرا که می تواند مشکلاتی برای دستگاه گوارشی شما بوجود آورد. بسیاری از غذاهای هندی شامل مقادیر زیاد عدس و لوبیای پخته شده هستند. همیشه این قاعده کلی را به یاد داشته باشید که مصرف هر غذایی که زیاد پخته شده باشد، تغذیه ناسالم محسوب شده، به کبد استرس وارد آورده و کاهش وزن را سخت می کند.
مصرف مکمل ها
