گاهی اوقات، مصرف آجیل و دانه حتی در مقادیر مناسب می تواند حس سنگینی ناخوشایندی را در شکم ایجاد کند یا حتی موجب گاز و نفخ شود. این اتفاق به دلیل فعالیت مهار کننده های آنزیم رخ می دهد. به عبارت دیگر، با خوردن آجیل و دانه بدون اینکه در ابتدا مهار کننده های آنزیمهای آنها فعال شود، به پانکراس فشار می آید تا فعالیت بیشتری کرده و مقدار زیادی از آنزیمهای خود را آزاد نماید. پانکراس تحت استرس، گوارش را کند می کند و در نتیجه نفخ ایجاد می شود. وقتی این اتفاق در یک بازه زمانی طولانی مدت و به کرات رخ دهد، ذخیره آنزیمی بدن تان تحلیل رفته و بدون وجود این آنزیم ها، در هضم سایر مواد غذایی مانند سبزیجات خانواده کلم هم به مشکل خواهید خورد. مردم به اشتباه این وضعیت را آلرژی نسبت به کلمها میدانند.
برای مشاوره در زمینه ی مزوتراپی لاغری کلیک کنید.
طی مطالعاتی حیوانات را با آجیل و مهار کننده آنزیم ها تغذیه کردند. نتیجه این آزمایشات دو برابر شدن مقدار پانکراس، توقف رشد، اختلال در وضعیت سلامتی و کاهش ذخایر آنزیم در آنها را نشان میداد. چگونه این مشکل را کنترل کنیم؟ جالب است بدانید، سنجاب ها به این دلیل آجیل های خود را در زمین دفن می کنند که آنزیمهای آنها را فعال و مهار کننده های آنزیم ها را غیرفعال سازند. این کار تنها یکی از راههای ممکن برای گرفتن نتیجه است؛ اما لطفا اجازه دهید نظر خودم را بگویم! شما می توانید دانه ها و آجیل ها را بپزید. اما از آنجاییکه آنزیم ها به گرما بسیار حساس هستند، بخش عمده ارزش غذایی آنها از بین می رود. اساسا به همین دلیل است که باید به جای آجیل بوداده از آجیل خام استفاده کنید.