شاید توجه چندانی به مس و نقش ان در بدن تان نداشته باشید اما خوب است توجه کنید که مس مادهٔ معدنی مهمی است که نقش‌های فراوانی در بدن دارد؛ به حفظ سوخت‌وساز سالم کمک می‌کند، قوت و سلامت استخوان ها را افزایش می‌دهد، و روی عملکرد مناسب سیستم عصبی هم تأثیر دارد. کمبود مس در بدن به‌ندرت اتفاق می‌افتد، اما به نظر می‌رسد امروزه آدم‌های کمتری به‌اندازه کافی مواد معدنی کافی مصرف می‌کنند. دراین مقاله از مس و علائم کمبود ان و نقش اساسی این ماده ی معدنی بیشتر صحبت می کنیم با ما همراه شوید .
برای مشاوره در زمینه کرایولیپولیز و فریز کردن چربی ها کلیک کنید.
چه غذاها و خوراکی هایی منبع غنی از مس هستند :
کمبود مس در کمتر کسی ممکن رخ دهد زیرا غذاهای زیادی حاوی مس فراوان هستند. علاوه بر این، مصرف روزانه ۰٫۹ میلی‌گرم مس، نیاز بدن را برطرف می‌کند. غذاهایی که حاوی مس هستند عبارتن از :جگر گاو که پخته شده باشد صدف پخته خرچنگ و جگر گوسفند و شکلات تلخ و جو خام و دانه ی کنجد بو داده و بادام بود داده و تخمه ی افتابگردان و قارچ مخصوصا پخته و اجیل خام مصرف هفتگی برخی از این خوراکی‌ها، می‌تواند مس کافی را برای حفظ سلامت بدن در اختیارتان بگذارد.
علائم کمبود مس در بدن چیست ؟
باید بدانید که مصرف نکردن مس کافی، کم‌کم منجر به کمبود مس در بدن می‌شود، که خطرناک هم است. سایر علت‌های کمبود مس در بدن عبارت‌اند از بیماری سلیاک، جراحی‌هایی که بر دستگاه گوارش اثر می‌گذارند، و مصرف بیش از اندازهٔ روی، چون روی برای جذب بیشتر، با مس رقابت می‌کند.
کمبود مس – بیماری های مداوم :
باید بدانید که مس نقش مهمی در حفظ سلامت و تقویت سیستم ایمنی بدن ایفا می‌کند، بنابراین کسانی که مدام بیمار می‌شوند، احتمال دارد دچار کمبود مس در بدن باشند وقتی سطح مس پایین می‌آید، بدن نمی‌تواند مانند قبل، سلول‌های ایمنی بسازد. همین مسئله ممکن است تعداد گلبول‌های سفید را به‌طرز چشمگیری کاهش بدهد و روی توانایی بدن در مقابله با بیماری تأثیر بگذارد.مطالعات حاکی از آن هستند که کمبود مس در بدن می‌تواند تولید نتروفیل ها را هم کاهش دهد. نوتروفیل‌ها گلبول‌های سفیدی هستند که به‌عنوان خط مقدم دفاعی بدن عمل می‌کنند. خوشبختانه مصرف خوراکی‌های سرشار از روی می‌تواند این تأثیرها را برعکس کند
کمبود مس – خستگی و ضعف:
باید توجه کنید که خستگی و ضعف علت‌های فراوانی می‌توانند داشته باشند، که یکی از آن‌ها کمبود مس در بدن است. مس برای جذب آهن از روده ضروری است. وقتی سطح مس پایین است، بدن آهن کمتری هم جذب می‌کند. این امر می‌تواند باعث آنمی کمبود اهن مبشود. در این بیماری، بدن نمی‌تواند اکسیژن کافی به بافت‌هایش برساند. کمبود اکسیژن هم می‌تواند باعث ضعف و خستگی بیشتر شود. چندین مطالعه روی حیوانات نشان داده‌اند که کمبود مس می‌تواند باعث آنمی شودعلاوه بر این، سلول‌ها از مس برای تولید آدنوزین تری فوسفات استفاده می‌کنند، که منبع اصلی انرژی بدن است. این یعنی کمبود مس در بدن می‌تواند بر سطح انرژی هم اثر بگذارد و متعاقب آن، باعث خستگی و ضعف شود.خوشبختانه خوردن خوراکی‌های سرشار از مس می‌تواند آنمی را که بر اثر کمبود مس در بدن روی داده، درمان کند.
کمبود مس- داشتن مشکل در یادگیری و حافظه :
باید همواره توجه داشته باشید که کمبود مس در بدن یادگیری و به‌خاطرسپاری را هم مشکل‌تر می‌کند. به این خاطر که مس نقش مهمی در رشد و عملکرد مغز ایفا می‌کند . آنزیم‌هایی که به تأمین انرژی مغز کمک می‌کنند، سیستم دفاعی مغز را یاری می‌رسانند و پیغام‌های مغز به بدن را تقویت می‌کنند، همگی از مس استفاده می‌کنند کمبود مس در بدن با بیماری‌هایی در ارتباط است که جلوی رشد مغز را گرفته یا بر توانایی یادگیری و به‌خاطرسپاری تأثیر می‌گذارند، مانند آلزایمر. مطالعه‌ای نشان می‌دهد مبتلایان به آلزایمر، در مقایسه با افراد سالم، تا حدود ۷۰ درصد مس کمتری در مغزشان داشته‌اند.
کمبود مس – ضعف در استخوان ها :
پوکی استخوان از مشکلات بسیاری از افراد در سنین بالا است با بالا رفتن سن احتمال ابتلا به پوکی استخوان بیشتر می‌شود و با کمبود مس در بدن هم ارتباط دارد. برای مثال، مطالعات نشان می دهد که سطح مس در بدن مبتلایان به پوکی استخوان، کمتر از بزرگ‌سالان سالم است مس در فرایندهایی شرکت می‌کند که اتصال عرضی در استخوان ایجاد می‌کنند. این اتصال‌های عرضی باعث می‌شوند استخوان‌ها سالم و قوی باشند.علاوه بر این، مس باعث می‌شود بدن استئوبلاست بیشتری تولید کند. استئوبلاست‌ها سلول‌هایی هستند که بافت‌های استخوانی را تقویت می‌کنند.
کمبود مس- سختی در درست راه رفتن :
همواره به یاد داشته باشید که افرادی که به کمبود مس در بدن دچار هستند، درست راه رفتن برایشان سخت است. آنزیم‌ها از مس استفاده می‌کنند تا سلامت نخاع را حفظ کنند. بعضی آنزیم‌ها نخاع را عایق‌بندی می‌کنند تا پیغام‌ها بتوانند بین مغز و سایر نقاط بدن منتقل شوند. کمبود مس در بدن می‌تواند باعث شود این آنزیم‌ها عملکرد مؤثری نداشته باشند، که منجر به عایق نخاعی کمتری می‌شود. این هم به‌نوبهٔ خود باعث می‌شود پیغام‌ها آن‌طور که باید منتقل نشوند .
کمبود مس- رنگ پریدگی :
همانطور که می دانید رنگ‌دانهٔ ملانین رنگ پوست را مشخص می‌کند. کسانی که پوست روشن‌تری دارند، معمولا رنگ‌دانه‌های ملانین کوچک‌تر و سبک‌تر از کسانی دارند که رنگ پوست‌شان تیره‌تر است.آنزیم‌هایی که ملانین تولید می‌کنند، از مس استفاده می‌کنند. بنابراین کمبود مس در بدن می‌تواند بر تولید این رنگ‌دانه اثر بگذارد و باعث رنگ‌پریدگی شود .اما باید تحقیقات بیشتری روی انسان انجام شوند تا ارتباط بین رنگ‌پریدگی و کمبود مس در بدن دقیقا تعیین شود.
عوارض مس زیادی در بدن چیست :
باید همواره توجه داشته باشید که در مصرف مواد غذایی حد تعادل را حفظ کنید . مس برای سلامت بدن ضروری است، اما مقدار مصرف روزانه باید اندک باشد. مصرف بیش از اندازهٔ مس می‌تواند باعث مسمومیت مسی شود که نوعی از مسمومیت‌های فلزی است. مسمومیت مسی ممکن است عوارض خطرناکی به همراه داشته باشد، عوارضی مانند : استفراغ و حالت تهوع دل درد و اسهال و سردرد و مدفوع سیاه تنفس دشوار و فشار خون پایین و کما وزردی و ضربان قلب نامنظم و اسیب به کلیه ها و کبدها البته بعید است با مصرف عادی مواد غذایی، کسی دچار مسمومیت مسی شود. اما مصرف آب و غذای آلوده، یا کار در محیطی با سطح مس بالا، احتمال ابتلا به این مسمومیت را افزایش می‌دهد.
برای مشاوره در زمینه کرایولیپولیز و فریز کردن چربی ها کلیک کنید.